CT Limburg – Dios-Eureka 1  07-13  

17-09-2016 - Dios-Eureka 1 gaat voor promotie. En dat kan natuurlijk ook met nieuwkomers als Brion Koullen, Mark Werrebrouck, Marcin Czeladzinski en Hubert de Baetselier, die er stuk voor stuk er een stevige 1000+ rating op na houden. De eerste wedstrijd tegen het combinatieteam Limburg leek met een gemiddeld ratingverschil per bord van meer dan 122 punten (even op de zak-Chinees nagerekend) op papier een eitje te worden. In de praktijk bleek Dios-Eureka inderdaad sterk maar nog lang niet de vechtmachine die het zou moeten zijn. Verrassend genoeg haperden vooral de topborden van Dios-Eureka.

 

Eddy Zijlstra moest na een zware flankpartij, waarin hij optisch voordeel leek te krijgen, nog zwoegen voor het puntje. Dré Verheggen, die zoals we weten prachtige partijen kan spelen, liet zien dat hij zich voor dit soort mooie wedstrijden nog steeds op kan laden en pakte zijn welverdiende puntje en een plukje ratingwinst. Altijd lekker! Ook Maarten Everduim kreeg niks op het bord tegen de onverslijtbare Peter Bronstring. Maarten probeerde het wel met zijn kenmerkende centrumspel, maar Bronstring brak niet alleen kunstig af maar wist zelf ook nog serieuze bordkansen te verwezenlijken. Het gelijke spel was ook hier uiteindelijk een terechte uitkomst. Theo Schippers won wél van Max Schwiebert, maar die winst kwam gezien het ratingverschil van meer dan 500 punten moeizaam tot stand. Schippers vertrouwde er op dat zijn optisch mooie Roozenburgaanval wel door zou slaan, maar helaas gingen de tempo’s haperen. Het liep daarentegen steeds lekkerder voor Schwiebert, maar Schippers wist door erg slim spel te vluchten in een complex remise-eindspelletje met meerdere dammen. Na de grote voorafgaande inspanning wist Schwiebert het allemaal niet meer te bolwerken en ging hij door de klok.

 

Een nog grotere surprise was er op bord vier, waar Erik de Gouw de in Limburg onbekende speler Marcin Czeladzinski combinatief te grazen nam. In een klassiek-achtige stand waar Marcin volgens de kenners in het achterzaaltje ietsje beter stond, nam De Gouw een slim maar ook wel zichtbare combinatie. Czeladzinski baalde flink en De Gouw glunderde van oor tot oor. Op de rest van de borden liep alles eigenlijk gelukkig wél volgens verwachting. Alleen Martin Kole had op bord 9 een moeizame dag tegen Henri Grau. De jeugdige Eurekaan speelde rustig en bouwde het allemaal keurig op. Een passieve olympische formatie (‘een vork die niks te eten heeft’, noemt onze nestor Theo dat altijd) zorgde bij Martin voor wat problemen, maar de remisehaven was overduidelijk in zicht. De ervaren Grau, één van de sterkere spelers van CT, viste echter nog wat in troebel water en deed dat zo verdienstelijk dat hij nog een flinke karper aan de haak sloeg. Volgend jaar zal hem dit waarschijnlijk tegen de steeds sterker spelende Martin niet meer lukken.

 

Jongeling Marijn Jans, die tegenwoordig fier kan wijzen op een seizoenprestatierating van 1000+ , speelde een mooie pot tegen Peter Hernaamt. Hernaamt is zo’n speler die bijna nooit wint, maar ook nauwelijks verliest. ‘Taai’, noemen we dat in de damwereld. Marijn haalde hem echter kundig uit zijn comfortzone in een gedegen, maar alternatief klassiekje. Marijn liet zich zelfs even opsluiten, maar wist verdomd goed wat hij deed en verloor nergens de controle. Een fraai zetje maakte een einde aan de taai-taai-tactiek van Hernaamt. Een lekkere winst van Marijn!

 

Peter Swelsen kwam fris uit de zomerstop en zette Jeroen Huskens vanaf de start het mes op de keel. Eerst een scherpe Ghestemdoorstoot, toen een gelijkwaardige afwikkeling met grote  druk op de lange vleugel van Jeroen en als doodsteek een leuk damzetje dat in één keer een einde maakte aan de aspiraties van Huskens. Mark Werrebrouck deed ook op kundige wijze zijn werk tegen Muriel Moulflard, die dapper tegenstand bood maar het ratingverschil van vierhonderd punten toch niet kon verbloemen. In een strakke positiepartij werd hij langzaam maar zeker de verdrukking in gespeeld door de lekker nuchter spelende Belg. Al bij al een overtuigende winstsessie van dit vernieuwde Dios en Eureka. De volgende wedstrijd tegen DVZ 2, een ploeg die ook graag wil promoveren, zullen we zien of de promotieaspiraties van Dios-Eureka daadwerkelijk verzilverd kunnen worden.

 

 

CT-Limburg – Dios-Eureka 1 in highlights

 

 

Dré speelt in deze lastige stand 30-25. Eddy plakt met 36 en krijgt te maken met een ‘afgeklemde  dam’. Waarschijnlijk is het allemaal remise, maar helemaal gerust zijn we er bij Eureka nog steeds niet op. De computer zal binnenkort het verlossende woord spreken.

 

 

 

 

 

 

Marijn Jans neemt in deze stand met zwart een fraaie combinatie die geen schijfwinst, maar wel een winnende doorbraak oplevert.

 

 

 

 

 

 

 

Marcin Czeladzinski speelt 37-31 en ruilt na 31 en krijgt vervolgens een kleintje om de oren van Erik. De achterkamertjesanalisten kwamen tot de conclusie dat na 44-40 de kansen aan wit zijn. ‘Je moet gaan proberen om een staartje te bouwen’, kapittelde Brion Koullen de schrijver van dit stukje die gewoon 44-39 als vingerzetje voorstelde. En hij had natuurlijk gelijk, je moet niet alleen aan onheil ontsnappen maar ook je eigen kansen blijven waarnemen. Easy as that!

 

 

 

 

 

Jeroen Huskens wil met 13-19 zijn zwakke lange vleugel wat oppeppen. Maar dan volgt een combinatie, die Peter Swelsen gretig neemt.

 

 

 

 

 

 

 

Niet zo lastig, wel instructief. Na 17-22 van Brion is het door een dubbele dreiging meteen helemaal klaar.